Review – Child of Light
Soms is het fijn om even een moment van rust te hebben, een moment van bezinning. Tussen al het blockbustergeweld van grote titels als Assassin’s Creed en Call of Duty, is het dan ook een verademing om een game als Child of Light te zien. Een game die geen achtbaanrit vol actiehelden, explosies en moord biedt, maar door haar ingetogenheid des te meer indruk maakt.
Het eerste dat opvalt aan Child of Light is de beeldschone aquarelstijl waarmee de hele game is vormgegeven. De omgevingen en karakters komen door de mooie kleuren en fijne penseelstreken echt tot leven, en ik heb dan ook meerdere keren minutenlang vergaapt aan de prachtig geïllustreerde wereld. Je hebt echt het idee dat je je in een interactief sprookjesboek bevindt.
Dit gevoel wordt door alle onderdelen van de game versterkt. Zo zijn de dialogen op rijm geschreven en hoewel de zinnen niet altijd even lekker lopen, draagt het bij aan het verhaal en de sfeer. Ook de orchestrale muziek past perfect bij het geheel en zorgt voor veel mooie en ontroerende momenten. Deze combinatie van factoren maakt dat Child of Light een fantastische presentatie en een heel eigen karakter heeft, waardoor je na je eerste stapjes in de wereld van Lemuria niet meer terug wil.
Ondanks de prachtige aankleding, is het sprookjesland Lemuria jammerlijk in verval geraakt. De heerschappij van nachtkoningin Umbra heeft een deken van duisternis over de wereld heen gelegd en kwaadaardige wezens zorgen voor dood en verderf. Het is aan Aurora, de prinses van het licht, om Lemuria te redden van haar ondergang met behulp van de figuren die ze op haar reis tegenkomt. Het achterliggende verhaal vertelt over de volwassenwording van Aurora en de problemen die ze hierbij moet overwinnen. Ieder karakter dat ze tegenkomt verbeeldt een eigenschap of emotie; zo staat de dwerg Finn voor angst en de depressieve clown Tristis voor verdriet. Het verhaal is niet ontzettend diepgaand, maar verveelt geen moment dankzij het prettige tempo en de mooie aankleding.
In je zoektocht naar de tempels van de zon en de maan om het uiteindelijk op te nemen tegen de kwade stiefmoeder Umbra, trek je door de verschillende streken van Lemuria. Je navigeert je door deze tweedimensionale wereld op een manier die enkele platformelementen bevat, zoals het ontwijken van scherpe voorwerpen en boobytraps. Je verkent de omgeving op zoek naar schatten en geheimen, met hier en daar een puzzel. Het is echter niet vrij van gevaren; overal liggen vijanden op de loer en zodra je met hen in contact komt, start het gevecht.
De gevechten spelen als een turn-based RPG met hier en daar wat moderne twists. Zo is er sprake van een active combat system zoals in titels als Grandia II en South Park: The Stick of Truth, waardoor de volgorde van aanvallen te beïnvloeden valt en aanvallen onderbroken kunnen worden. Tevens kan je met de rechter joystick de vuurvlieg Igniculus besturen, waarmee je jouw karakters kan healen en vijanden kan vertragen. Verder wordt er veel teruggegrepen op principes die in veel turn-based RPG’s voorkomen (fysieke en magische aanvallen, elementen die in aanvallen verwerkt worden, etc). De gevechten spelen echter snel en voelen door de moderne toevoegingen alles behalve verouderd.
Mocht je even geen zin hebben in een gevecht, dan kan je de vijanden ontwijken in de overworld. Je hoeft niet eindeloos te levelen voordat je verder kunt; de moeilijkheidsgraad ligt namelijk niet erg hoog en verloopt geleidelijk. Enkel de bossfights zullen echt een uitdaging vormen. De moeilijksgraad wordt echter nooit ergerlijk, en het houdt het tempo lekker in het verhaal. Met tien tot vijftien uur aan speeltijd, afhankelijk van de hoeveelheid sidequests en geheimen die je ontdekt, biedt Child of Light een flinke hoeveelheid content voor de lage launchprijs van €14,99.
Child of Light is beschikbaar voor PlayStation 3, PlayStation 4, Xbox 360, Wii U en PC. De game is getest op PS3.