Het jaar is 1991 wanneer velen kinderen met een SNES-controller in hun klauwen voor de beeldbuis zitten. Het zijn geen cartoons die ze zo bezig houden, maar het geweldige avontuur dat Legend of Zelda: A Link to The Past heet. Volgens velen de beste (Zelda) game ooit gemaakt, en nu, 22 jaar na deze epische quest, verschijnt het vervolg. Maar kan A Link Between Worlds zijn voorganger overtreffen?

 

A Link Between Worlds is een sequel Legend of Zelda style. De nieuwe 3DS game bevindt zich in dezelfde wereld als A Link to The Past en speelt zich velen jaren na het origineel af. Het verhaal is ook vergelijkbaar. In ALTTP probeerde tovenaar Agahnim prinses Zelda te ontvoeren zodat hij naar de Dark World kon reizen om zo Ganon te bevrijden. In ALBW is dit plot redelijk intact gehouden, maar nu is Agahnim vervangen door tovenaar Yuga, die precies hetzelfde doet. Het is een verhaal dat in eerdere Zelda games werdt verteld maar het blijft nog steeds een leuk en simpel verhaaltje.

 

 De grote veranderingen zijn in de gameplay te vinden. Traditiegewijs is de serie terug gegaan naar zijn top down roots en dit speelt geweldig. De combat is niet zoals we die gewend zijn van de 3D-games maar zij die eerder al ALTTP speelden voelen zich meteen thuis. We spelen natuurlijk weer met de groengemutste held Link. De game ziet er prachtig uit op het kleine 3DS-schermpje en de kleuren spatten er vanaf, zelfs in de nieuwe versie van de Dark World, Lorule, ziet en klinkt alles er top uit. Link zelf en de personages die je onderweg ontmoet zien er ook cartoony en mooi uit.

De eerste van de twee nieuwigheidjes: Link heeft nu de vaardigheid om zijn lichaam te veranderen in een schilderij. Hierdoor krijg je natuurlijk nieuwe en uitdagende puzzels, want door een druk op de knop verander je Link in een prachtige 2D-versie van zichzelf die langs de muren kan sidescrollen en door bijvoorbeeld tralies kan sluipen. De andere grote verandering vind je in de items. Niet langer moet je de kerkers afstruinen voor een nieuw item, maar je kunt ze nu gewoon huren of kopen bij een grappig nieuw personage genaamd Ravio. Ravio is een groot konijn die al vroeg in de game zijn item shop bouwt in het huisje van Link. Hier kun je voor een flink aantal Rupees een boomerang of boog kopen die je later in kerkers kunt gebruiken. Je kunt items ook voor een lagere prijs huren. Je houdt de items dan tot dat je dood gaat. Ravio neemt dan je items terug en je moet ze weer opnieuw huren. Als je de items koopt houd je ze altijd.

Gevolg van dit grappige systeem is dat je alle kerkers kunt verslaan in de volgorde die jij graag wilt. Je hebt namelijk geen items nodig voor kerkers maar ze maken het wel makkelijker. Over kerkers gesproken, de dungeons in ALBW zijn net zo goed als die van eerdere Zelda games en sommige zijn misschien wel beter dan vorige. Dit heeft alles te maken met het feit dat je Link in een ander perspectief ziet en dat je hem in een schilderij kunt veranderen. Alleen het is wel jammer dat de boss-battles niet zo spannend zijn dan die van eerdere Zelda-games. Ze zijn wel tof, maar niet zo leuk als de boss-battles van de 3D-games. Toch is het leuk om te zien hoe Nintendo met deze ene Zelda gamers uit alle leeftijdsgroepen aanspreekt, van oude rotten die zich A Link To The Past nog goed kunnen herinneren tot nieuwe gamers die op zoek zijn naar een geweldig avontuur.